Światowa Organizacja Zdrowia jasno mówi, że zaćma to najczęstszy powód upośledzenia naszego narządu wzroku. Schorzenie to jest bardzo groźne, gdyż może prowadzić nawet do zupełnej utraty wzroku. W większości wypadków diagnozuje się ją u starszych osób, jednak młodzi ludzie też niekiedy na nią cierpią. Mimo tego, że grozi ślepotą to możną ją bardzo skutecznie leczyć. Co warto wiedzieć na temat zaćmy? Jakie typy wyróżniamy? W jaki sposób ją leczyć? Przekonajmy się!
Czym jest zaćma?
Zaćma to nic innego jak degeneracyjna choroba oczu, która prowadzi do zmętnienia soczewki człowieka. Choć jest na znaczniej rzadziej używana, możemy się również spotkać z nazwą katarakta. Pośród osób, które skończyły 55 lat, zaćma to najczęstsza przyczyna pogorszenia wzroku. Jak wygląda jej przebieg? W przypadku, gdy mamy do czynienia ze zdrową osobą, soczewka przepuszcza światło, które trafia do oka oraz załamuje je tak, aby docierało bezpośrednio do siatkówki oka. To właśnie tą drogą dociera ona poprzez nerw wzrokowy prosto do mózgu. Jeśli dojdzie do tak zwanego zamglenia soczewki, światła, jakie do niej dociera, będzie za mało, co skutkuje nieostrym obrazem. Zmniejszenie przejrzystości soczewki to fizjologicznej zjawisko, które jest rozciągnięte w czasie. Mimo tego u sporej części osób pogorszenie wzroku pojawia się nawet w czasie zaledwie kilku miesięcy.
Z jakimi rodzajami zaćmy możemy się spotkać?
Okuliści jasno mówią, że zaćma może mieć zarówno charakter nabyty, jak i wrodzony. W tym drugim wypadku będzie się ona rozwijała już w czasie prenatalnym, a także przez pierwsze lata życia dziecka.
Jakie typy zaćmy wrodzonej wyróżniamy?
• Całkowita. Całość soczewki jest zmętniona a widzenie niemożliwe;
• Warstwowa. To najczęstszy rodzaj wrodzonej zaćmy. Zmętnienie soczewki malucha jest nieco mniej wysycone w samym centrum, dlatego widzenie jest upośledzone tylko i wyłącznie częściowo;
• Jądrowa. Do zmętnienia soczewki dochodzi w centrum, dlatego chora osoba ma problemy z widzeniem przy dużej ilości światła;
• Torebkowa. Zmętnienie pojawia się w tylnej lub przedniej torebce;
• Błoniasta. Przyczyną tego schorzenia jest uszkodzenie torebki soczewki, a także wchłonięcie się jej mas;
• Biegunowa. Pojawia się w tylnej lub przedniej torebce oraz obejmuje przylegające masy soczewkowe.
W przypadku, gdy mamy do czynienia z zaćmą nabytą, podział jest nieco inny. Kiedy zmętnienie obejmuje tylko i wyłącznie sam obwód soczewki, mówimy o tak zwanej zaćmie początkowej. Jeśli jednak zamglenie objęło już całą soczewkę, to nie jest to nic innego jak zaćma zaawansowana. Z kolei o zaćmie dojrzałej możemy mówić, kiedy soczewka zostanie zupełnie zamglona. Warto jeszcze wspomnieć o zaćmie pęczniejącej oraz przejrzałej. Ta pierwsza jest stanem, kiedy soczewka wchłania wodę oraz pęcznieje, a druga, kiedy soczewka ulega postępującemu upłynnieniu.
Jakie objawy są typowe dla zaćmy?
Mało kto wie, jednak zaćma wrodzona przez naprawdę długi czas może przebiegać zupełnie bezobjawowo. U najmłodszych bardzo charakterystycznym symptomem może być biała źrenica. Co więcej, bobasy mają bardzo dużą tendencję do uciskania oczu swoimi piąstkami. Może także pojawiać się zez lub oczopląs.
Przebieg zaćmy nabytej wygląda zupełnie inaczej. Choroba ta może rozwijać się latami, a pierwszym symptomem, że coś jest nie tak, może być dopiero postępująca utrata ostrości widzenia. Osoby, które noszą okulary, mają wrażenie, że ich szkła są brudne. Stan ten sprawia, że chcemy zmienić szkła korekcyjne na mocniejsze, jednak takie działanie po prostu nie przyniesie oczekiwanego rezultatu. W przypadku, gdy mamy do czynienia z zaćmą, kolory będą coraz mniej wyraziste oraz żywe. Może pojawić się także zjawisko tak zwanego olśnienia, kiedy spojrzymy na światło, a nasza wrażliwość na nie zostanie znacznie zwiększona.
Metody leczenia zaćmy - co warto wiedzieć?
Tak naprawdę istnieje tylko i wyłącznie jedna skuteczna metoda leczenia zaćmy, a jest nią oczywiście zabieg operacyjny. W czasie tego procesu okulista wszczepia operowanej osobie syntetyczną soczewkę. Zanim jeszcze do tego dojdzie, konieczne jest przeprowadzenie tak zwanej fakoemulsyfikacji. To nic innego jak rozbicie zmętniałej soczewki, co pozwala lekarzowi na wszczepienie zupełnie nowej. Sam zabieg jest małoinwazyjny oraz w pełni bezpieczny, dlatego pacjenci jeszcze tego samego dnia są w stanie udać się do swojego domowe zacisza. Warto również wspomnieć o alternatywie dla tego sposobu leczenia. Jest ona powiązana z użyciem lasera femtosekundowego, jednak aktualnie to bardzo rzadki zabieg, który przeprowadzony jest w nielicznych placówkach medycznych.
Oczywiste jest to, że zaraz po zabiegu możemy mieć problemy z widzeniem. Nie powinno nas to jednak zbytnio martwić, gdyż dolegliwości tego typu bardzo szybko po prostu ustąpią. Pacjent musi stosować przepisane krople antybiotykowe, a także chronić bardzo wrażliwe oko przed wszelkiego rodzaju infekcjami. Niekiedy stosuje się także krople sterydowe, odpowiedzialne za działanie przeciwalergiczne oraz immunosupresyjne.
