Sposób podawania kropli:

• dokładnie umyć ręce przed zakraplaniem oraz po zakropleniu
• można podawać krople w pozycji siedzącej lub stojącej z odchyloną głową do tyłu albo w pozycji leżącej patrząc na sufit lub końcówkę dozownika
• odciągnąć dolną powiekę wytwarzając rodzaj kieszonki
• ustawić butelkę w pozycji pionowej nad okiem
• podać 1 kroplę leku na spojówkę w części skroniowej
• zamknąć powieki na ok. 1-2 min, można delikatnie ucisnąć kącik przyśrodkowy
• należy zachować odstęp między podaniem kolejnych kropli do oczu, najlepiej 10-15 min
• nie dotykać końcówką zakraplacza do powiek, rzęs, oka ani żadnych przedmiotów
• krople już otwarte można używać tak długo, jak zaleca producent

 Chcielibyśmy podkreślić, iż usunięcie zaćmy ma na celu poprawę widzenia pacjenta. Pamiętajmy jednak, że wszczepiany implant jest rodzajem protezy soczewki i podobnie jak inne protezy nigdy nie zastąpi sprawnego, naturalnego narządu. Widzenie będzie więc inne niż przed operacją – zmienia się jasność, odbieranie kolorów, barw, inne są odczucia podczas czytania, prowadzenia samochodu itd. Do „nowego” widzenia pacjent będzie musiał się przyzwyczaić.
Dolegliwości te trudno nazwać powikłaniami, ale z pewnością mogą być denerwujące i dokuczliwe. Część z nich oczywiście z czasem ustępuje, ale niektóre mogą mieć charakter trwały i wpływać na funkcjonowanie pacjenta w przyszłości.

Tekst ten ma na celu uświadomienie pacjentowi i jego najbliższym istotę choroby, przebiegu zabiegu oraz ryzyka jakie za sobą niesie operacja usunięcia zaćmy.
Pacjent musi wiedzieć, że cataracta (zaćma) jest chorobą postępującą, a pomimo, że przebiega powoli to lepiej nie odwlekać zbyt długo decyzji o zabiegu, który jest jedynym skutecznym sposobem leczenia. Fakoemulsyfikacja zaćmy, w powszechnej ocenie lekarzy okulistów, jest operacją niosącą ze sobą niewielkie ryzyko powikłań, a szansa na poprawę widzenia wielokrotnie przewyższa to ryzyko. Nie jest to jednak zabieg ratujący życie i nie musi być bezwzględnie wykonany.